Holle boor, afkomstig uit de bosbouw, voor het nemen van monsters uit de kern van een houten paal.

Eerste steen links en rechts in een gemetselde boog.

Zakking van een pand in zijn geheel. Dit kan gemeten worden ten opzichte van het NAP (Nieuw Amsterdams Peil).

Scheuren die nog steeds in beweging zijn.

Schuin verloop van vloeren, daken, goten en leidingen om water snel af te kunnen voeren.

Een betonnen of kunststof blokje dat ervoor zorgt dat de wapening in een constructie de juiste dikte krijgt.

Fundering bestaande uit paarsgewijs gelagen houten palen waarop een houten kesp rust (juk). De palenparen zijn onderling verbonden met langshout. Op het langshout zit nog een schuifhout om het metselwerk op zijn plaats te houden.

Aantasting door bacteriën, ook wel palenpest genoemd. Deze aantasting kan tevens aanwezig zijn als er geen droogstand aan de orde is.

Aangrenzend pand of terrein.

Eerste verdieping boven de begane grond of het souterrain.

Installatie voor de (tijdelijke) verlaging van de grondwaterstand.

Betonnen opzetstuk van 1 meter tot meer dan 3 meter op een houten paal, welke wordt gebruikt om de kop van een houten paal beneden het grondwater weg te heien.

Een kopgevel waarin geen kozijnopeningen zijn aangebracht.

Metselwerk onder een raam of kozijn.

Het aantal woningen dat constructief of bouwkundig een geheel vormt. Als geen duidelijke dilatatie aanwezig is hebben bouweenheden invloed op elkaar bij zettingen.

Constructieve wand.

Hoogste punt van het funderingshout meestal aangegeven ten opzichte van NAP. Het bovenste funderingshout is bij de Amsterdamse en de Rotterdamse fundering bovenkant schuifhout. Het hoogste punt van het funderingshout bij houten palen waarop een betonbalk rust, een aantal cm boven onderkant balk. De paal steekt een aantal centimeters in het beton. Normaal 30 tot 50 mm.

Vanaf 1970 zijn in de woningbouw betonnen palen gebruikt. Funderingsproblemen bij betonpalen komen relatief weinig voor, maar als deze er zijn heeft dat meestal te maken met een tekort aan draagvermogen veroorzaakt door constructieve problemen.

Bodemdaling bij funderingen op staal kent twee vormen: te weten  in gebieden met slappe bodems en in gebieden met gemengde bodems (zand, veen, klei). Op staal gefundeerde woningen in de slappe bodemgebieden zakken met de bodem al dan niet gelijkmatig mee. Niet alleen ongelijkmatige zetting veroorzaakt problemen. Door de zakkingen komt de begane grondvloer dichter bij het niveau van het grondwater. Omdat het peil van het grondwater gelijk blijft, treedt dus vroeg of laat wateroverlast op. Dit kan leiden tot natte kruipruimten en vochtige woningen. Ook neemt het draagvermogen van  het dragende zandpakket af als het grondwater stijgt.

In gebieden met gemengde bodems  zijn ongelijkmatige zettingen als gevolg van droogte en te lage grondwaterstanden de oorzaak van schade aan gevels en muren.

In poriën opgestegen grondwater. In klei is de capillaire werking vrij goed. In zand loopt het grondwater snel weg.

Korte uitdragende (dwars)balk van staal of beton.

De maat van de vrije opening (doorgang) in een deur of raamkozijn.

De zijden, haaks of afgeschuind, van de opening in een wand, kozijn, poort of boog.

Tussendorpel in een kozijn boven een deur, onder het bovenlicht.

Een constructieve naad in een bouwcomplex welke het mogelijk maakt dat de bouwdelen aan weerszijde van de dilatatie onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen.

IJzeren of koperen kram of bout waarmee stukken gehouwen steen onderling verbonden worden en die met lood wordt aangegoten in de daarvoor gemaakte groeven of gaten.

Vrijwel gelijk aan de Rotterdamse fundering. In afwijking van de Rotterdamse fundering zit bij de Dordtse fundering tussen het langshout en de paal een kesp.

Situatie waarbij het grondwater beneden het niveau van het bovenste funderingshout staat.

Bepaalde soort(en) bacteriën die een aantasting gelijkend op erosie van het hout veroorzaakt.

De waterspiegel in de bovenste bodemlagen.

Een betonbalk boven de palen waarop het metselwerk rust. Gewoonlijk staat hieronder een enkele rij palen.

Een fundering op staal is een ondiepe fundering die niet op palen staat. Veelal toegepast op zgn zandgronden, maar ook daar buiten. Op staal gefundeerde woningen zakken in hetzelfde tempo mee met de bodemdaling in klei- en veengebieden. Dit gebeurt niet altijd gelijkmatig. Dit worden ook wel niet-onderheide panden genoemd of een “ondiepe fundering”.

Het geheel van alle houten onderdelen van een fundering op houten palen. Dus palen, kespen, langshout en schuifhout.

Methodiek om de fundering voor lange tijd voldoende draagkracht terug te geven.

De periode waarop de fundering op de huidige wijze zal kunnen blijven functioneren zonder dat herstelmaatregelen nodig zijn.

De waterspiegel in de bovenste bodemlagen. Ander woord hiervoor is freatisch grondwater.
Ook wel grondwaterspiegel of grondwaterstand genoemd.

Onttrekkingen van grondwater door drinkwaterleidingbedrijf, industrie en op bouwlocaties, bij tunnels etc.

Een mengsel van cement, water en hulpstoffen. Constructieve lijm waarin geen cement verwerkt is, wordt soms ook aangeduid als grout.

Gebrek aan draagkracht kan ook leiden tot funderingsproblemen. De weerstand van de grond, waaraan de paal zijn draagkracht ontleent, is dan onvoldoende. Verreweg de belangrijkste oorzaak van dit funderingsprobleem is overbelasting van de palen door negatieve kleef. Dit euvel ontstaat doordat zakkende grondlagen als het ware aan de paal gaan kleven en hierdoor een extra belasting op de paal uitoefenen. Palen zakken daardoor. Als dit ongelijkmatig geschiedt leidt dit tot scheefstand en scheurvorming in gevels en muren. Gelijkmatige zakking van alle palen van een bouwblok heeft geen nadelige gevolgen. Gebrek aan draagkracht kan ook ontstaan door constructieve fouten.

De termijn waarbinnen de vervormingen van de fundering bij gelijkblijvende omstandigheden zodanig beperkt blijven dat geen verlies van gebruikswaarde van het bouwwerk zal optreden.

Apparaat waarmee op gestandaardiseerde wijze de indringingswaarde van houten palen wordt gemeten.
Ook wel prikker, prikapparaat, pylodon, slaghamer of specht genoemd.

Hart op hart afstand. Dit is de afstand tussen de twee middens van twee elementen, zoals bijvoorbeeld palen.

Houten funderingspalen zijn in de woningbouw gebruikt tot ongeveer 1970. Houten palen zijn gevoelig voor aantasting onder meer door een te lage grondwaterstand.

Bij een houten paal met betonoplanger steekt het funderingshout 5 tot 10 cm in de betonoplanger. Betonoplangers zijn gebruikt in de periode 1930 – 1970. In eerste instantie ging het om metselwerk te besparen. Later zijn langere betonoplangers gebruikt waardoor het hoogste funderingshout dieper in het grondwater kwam te staan.